Leteroj

Kio estu la normo?

Atente mi legis la esean kontribuon de Valentin Melnikov (MONATO 2021/10, p. 22). Mi tuj konsentas kun la fina konkludo, ke Nobel-premio pri literaturo estas vere tro alta celo por nur kelk-homa juĝokapablo. Plie, ke eĉ kantisto, kiel ajn fama kaj brila, estas honorata per tiu premio, tion prave li konsideras malĝusta.

Tamen, mi timas, ke en sia juĝo li tro kunportas sian rusan devenon kiel normon. Kial li kontraŭas la mirindan Gulag-arkipelagon de Solĵenicin, tion mi vere ne komprenas. Ja okulfrapas, ke ĝi estas majstraĵo, komparebla nur kun Lev Tolstoj en la rusa literaturo, kiom mi konas ĝin. Same mi miregas, ke li ne komprenas, ke la belorusa aŭtor-ĵurnalistino Svetlana Aleksandrovna Aleksieviĉ ricevis la premion. Eble lin misgvidas tie la sama naciisma rigardado. Ankaŭ se temas pri Esperanto-literaturaĵoj, kolego Melnikov miatakse tro ofte prenas nur sian ruslingvan guston kiel akcepteblan.