LiteraturoMIKRONOVELOLa ventoLa vento dancis tra la arboj, tuŝante ĉiun branĉon kaj folion. Ĝia voĉo flustris mallaŭte, rakontante pri ĝiaj vojaĝoj el foraj montoj kaj maroj. Homoj sentis ĝian ĉeeston nur dum kelkaj momentoj, dum ĝi karesis iliajn harojn kaj haŭtojn. Tiam ĝi estis for, por ke ĝi denove povu daŭrigi sian vojon kaj rakontu pri nova vojaĝo ĉirkaŭ la mondo. La vento estas ĉiam libera kaj ĝi neniam restas en unu loko, ĝi ĉiam vojaĝas kaj ĝi ĉiam volas novajn aventurojn. La vento portis kun si odoron de floroj kaj la murmuron de riveroj. Ĝi ludis kun la folioj, kreante muzikon, kiun nur la naturo povis kompreni. Ĝi estis la mesaĝisto de la ĉielo, portante novaĵojn de foraj landoj kaj nekonataj lokoj. La vento estis la amiko de la vojaĝantoj, ĉiam preta gvidi ilin tra nekonataj vojoj kaj sekurigi ilin en la nokto. La cetero de la artikolo estas konsultebla en la sekcio por abonantoj. Erika GODÓ
|